Fast Food Comie

Επαναστάτες
Γιάννης Ρίτσος

Μαρξ, Ένγκελς, Λένιν, Μπέμπελ και Μπουχάριν
τους στρίμωξα στο νου κουκκί - κουκκί.
Να με, λοιπόν, κατέκτησα την χάριν
να κρίνω με την διαλεκτική.

«Αχώριστος η θεωρία και η πράξη» -
συχνά σκοντάφτω στην εφαρμογή,
μα η κριτική μου πάντοτε είναι εν τάξει,
όλους κι όλα τα ελέγχει, τα εξηγεί.

Τις συγκεντρώσεις των προλεταρίων
απ’ το παράθυρο μου τις κοιτώ
ως να συγκινηθώ μέχρι δακρύων
και γράφω στίχους πλέον των 100.

Τη σκέψη αφήνω διάφανο μπαλόνι
στον άδειο ν’ ανεμίζεται ουρανό,
να βλέπω την εντύπωση που απλώνει
το χρώμα που αντιφέγγει στο κενό.

Τώρα το «Καπιτάλ» του Μαρξ κηρύττω,
μα αποφεύγω την κάθε συμπλοκή
γιατί, ξέρω, θανάσιμα θα πλήττω
αν κάποτε με βάλουν φυλακή.
___________________________________________________

Μάγκα Κάρλε, σε ξεπατίκωσα μεχρι τελευταίας ρανίδας κι εσένα και τον αδερφό Φρειδερίκο και τον εξάδελφο Μιχαήλ άμα λάχει! Δε σας ξεχνάω ποτέ. Μην κοιτάς που σας έχω παραπεταμένους τον περισσότερο καιρό. Σας τραβάω πότε-πότε να κάνετε τις αρκούδες που χορεύουν στις γιορτές. Τίμια πράγματα, πανηγυρτζίδικα, όπως πρέπουνε στη φύση μου.

Δεν σας χαλάει όμως... εδώ άλλοι σας θάψανε τελείως!

Εξ' άλλου τίποτε πέρ' απ'τ' όνειρό μου δε σας κάνει πιο μάγκες από τον Σμίθ και τον Ρικάρντο.
Δικό μου είναι τ' όνειρο ό, τι θέλω το κάνω! ....Ε;