Σημειώνω

Αγαπητός απ' όλα πάνω,
σπέρνει ποιητικές αγάπες- ψηφοδέλτια, ατέρμονη εκτίμηση κατ' αποκοπήν της ειλικρίνειας και ψευτοκολλητιλίκια.
Πόστερ με λεζάντα "η ευγενής ψυχή μου" παρελαύνει με λάβαρο μια φωτογραφία μισόν αιώνα παλαιόθεν και μπόλικη πασπαλιζέ ευαισθησία κρατημένη στο μανίκι με καρφίτσα- "ΕΚΔΙΔΕΤΑΙ".
Έτσι λογαριάζεται ο καλλιτέχνης: σε μικροκύκλωματα ξεδιάντροπα τίγκα στη μεγαλοστομία τσίχλα να κερδίζει τις εντυπώσεις, να θολώνει τα νερά και να μη σκέφτεται να μη βραχυκυκλώσει.
Λαδομπογιά κόκκινο χρώμα "ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ" και ψέματα ευπώλητα μισοτιμής.
Ούτε υποψία πια αυτοελέγχου. Όλοι μας ποιητές κι όλοι με κεφαλαίο. Ποίηση σκύλος αδέσποτος καταμεσήμερο να παίρνει τον κόσμο αμπαρίζα και να ζητιανεύει απ' 'ολα τα χέρια χάδια- ποίηση κόπρος.
Η ρήσις αδικοσκοτωμένη στο βωμό παγοδρομιών ανοησίας- υπέρ λιπάνσεως φαντάζομαι. Και τί χρειάζεται να πει; Τέρμα τα ρήματα. Αρκεί μια λεξοστραπατσάδα με γεύση τσιχλόφουσκα υπόγλυκη για να παίρνει ένα σύμπαν εμπλοκή εξ' απαλών ονύχων μοιράζοντας αυτοκόλλητο σεβασμό χωρίς συναισθηση στην υπεραγορά της δημοτικότητας.
Το εγώ σε πρώτο πλάνο και μπόσικα τριγύρω λογοφραμπαλάς στους μαχαλάδες να σηκώνεαι σκόνη και να μη φανεί το λιανό του σκήνωμα και χαθούν οι ψήφοι.

Κίτρινα τριαντάφυλλα παρακαλώ κι ασπρα φτερά. Να κεραστούμε η ομήγυρις γάντια απλωτά απέταχτα όπως αρμόζει σ' όλα τα παπιγιόν του αριστοκρατικότερου μερίδιου του αίσχους.
Πετάγεται κι ο άλλος διάτων αστήρ της παρεούλας μας και εξηγεί ότι όλοι κάπου πρέπει να πολιτευόμαστε- σκατά στα μούτρα μας μαλάκες!!!